خطوط ترک سطحی (Craze Lines) نوعی از آسیب‌های دندانی هستند که در دسته‌بندی کلی‌تر شکستگی‌های طولی دندان (Longitudinal Fracture Types) قرار می‌گیرند.
خطوط ترک سطحی (Craze Lines) نوعی از آسیب‌های دندانی هستند که در دسته‌بندی کلی‌تر شکستگی‌های طولی دندان (Longitudinal Fracture Types) قرار می‌گیرند.
ماهیت و گستره
Craze Lines فقط مینای دندان (enamel) را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
انواع دیگر شکستگی‌های طولی (مانند شکستگی کاسپ یا دندان ترک خورده) بافت‌های سخت و نرم دیگر دندان را نیز درگیر می‌کنند.
این خطوط شکستگی‌های بسیار سطحی هستند و به اندازه‌ای عمیق نیستند که راهی برای نفوذ باکتری‌ها ایجاد کنند، بر خلاف شکستگی‌های عمیق‌تر که می‌توانند منجر به نفوذ باکتری‌ها و در نهایت بیماری پالپی (Pulpal) یا پری‌اپیکال (Periapical) شوند.
محل و شیوع
اکثر دندان‌های بزرگسالان دارای خطوط ترک سطحی هستند.
در دندان‌های خلفی، این خطوط رایج هستند و معمولاً از ستیغ‌های مارژینال (marginal ridges) عبور کرده یا در امتداد سطوح لبی (Buccal) و زبانی (Lingual) کشیده می‌شوند.
در دندان‌های قدامی، خطوط عمودی طولانی شایع هستند.
خطوط ترک سطحی معمولاً از سطح اکلوزال (جونده) آغاز شده و در درجه اول دارای جهت‌گیری مزیال-دیستال هستند و با گذشت زمان به سمت جهت سرویکال/اپی‌کال (لثه/ریشه) گسترش می‌یابند.
علائم و درمان
خطوط ترک سطحی هیچ علامتی (symptomatic) ایجاد نمی‌کنند.
از آنجا که این خطوط صرفاً یک نقص زیبایی سطحی محسوب می‌شوند و علامتی ندارند، به هیچ درمانی نیاز ندارند.
تشخیص افتراقی
Craze Lines ممکن است با ترک‌های عمیق‌تر دندانی (Cracks)، که گسترده‌تر هستند، اشتباه گرفته شوند. تمایز بین آن‌ها به شرح زیر است:
ابزار تشخیص: افتراق بین Craze Lines و ترک‌های عمیق‌تر را می‌توان با استفاده از ترانس‌ایلومینیشن (Transillumination)(عبور دادن نور از دندان) انجام داد.
Craze Lines: اگر شکستگی محدود به مینا باشد، نور می‌تواند از آن عبور کند.
ترک عاجی (Dentin Crack): اگر شکستگی به عاج گسترش یافته باشد (که نشان‌دهنده یک ترک عمیق‌تر است)، نور به دلیل وجود ترک در عاج، مسدود می‌شود.